osw|oić

pf — osw|ajać impf Ⅰ vt 1. (przyzwyczaić) to accustom, to adapt (z czymś to sth)

- wojna oswoiła ludzi z widokiem zburzonych miast the war accustomed people to the sight of ruined cities

- oswoił oczy z ciemnością his eyes adjusted a. adapted to the dark

2. (zaznajomić) to become familiar (z czymś with sth)

- starał się oswoić rodziców z komputerami i Internetem he tried to familiarize his parents with computers and the Internet

3. (obłaskawiać) to tame [lwa]; to domesticate [lisa, ptaka] Ⅱ oswoić się — oswajać się 1. (przyzwyczaić się) to accustom oneself (z czymś to sth); [wzrok] to get used, to adjust (z czymś to sth); (zapoznać się) to familiarize oneself (z czymś with sth)

- długo nie mogła się oswoić ze swoim nowym domem for a long time she couldn’t get used to her new home

- jego oczy powoli oswajały się ze światłem his eyes slowly adjusted to the light

- musisz oswoić się z tym zagadnieniem you must familiarize yourself with the issue

2. (obłaskawić się) [lew] to become a. grow tame; [ptak] to become domesticated